ای باران ببار که دلم هوای یارم را کرده است

ای باران قطره هایت مرا به یاد اشکهای یارم می اندازد

ای باران هوایت مرا یاد هوای دیدن عشقم می اندازد

ای باران صدایت مرا به یاد صدای درد و دلهای یارم می اندازد

ای باران حضورت مرا به یاد حضور یارم در آغوشم می اندازد

باران ببار و مرا آرام کن ، ببار تا چشمهایم نیز همراه با تو ببارند

باران ببار تا من با جامه ای گرم در زیر قطره هایت به یاد یارم قدم بزنم

میخواهم به زندگی ام، به عشقم ، به لحظه هایی که با یارم می باشم در زیر قطره
 
هایت فکرکنم آسمان با گونه ای خیس میخواهد دلش را خالی کند،

مانند من که میخواهم با گریه همراه با آسمان دلم را خالی خالی کنم

بغض آسمان که شکسته شود بغض من نیز همراه باآسمان شکسته خواهد شد

 بغض دوری از یارم و بغض لحظه هایی که با یارم و عشقم در زیر باران قدم

 می زدیم باران ببار که دلم هوای یارم کرده است

ای باران وقتی می باری دیگر سردی آن قطره هایت را احساس نمیکنم

در آن زمان گرمی دستهایی را احساس میکنم که یک روز دستهای سرد مرا گرفته

 بود ای باران وقتی می باری دیگر آن لحظه های سرد و پر از غم و غصه را

احساس نمیکنم،

 چون آن طراوت و تازگی ات و آن عطر دلنشینت مرا به حال و هوای یارم می برد

ای باران مرا آرام کن

ببار ببار ببار!!!