بهترین آوازم را وقتی ستاره ها بیدار شدند خواندم
زمانی که جهان چشمهایش بسته بود و تو
در خوابی خوش مرا نمی دیدی
بهترین آوازم را می دانی کی خواندم؟
زمانی که برگهای زرد فرو ریختند از شدت
غصه های من
و تو بی خیال روی آنها راه رفتی
زمانی که سردی دل تو
باران را برف کرد
و تو با آن برف مرا ساختی تا آب شوم
اما تو نمی دانستی
محبوب من!
در گل سرخ لای دفترت من هستم!!!