وقتی ولم کردی
اول گریه کردم، بعد با خاطراتمون زندگی کردم
و هر بار که خوبیها مو دیدم، بیشتر به ارزش وجود خودم پی بردم
و آروم آروم خاطرات با ارزشمو از وجود تو پاک کردم
و وقتی تنها شدم
اینبار خودم رو پیدا کردم و... چه نازنین، چه دوست داشتنی
چه لطیف و چه خواستنی
من همه ی اینها بودم
ازت ممنونم که من رو رها کردی
این بار بهتراز دفعه قبل خودم رو شناختم
با این لطفت کمکم کردی که جایی تو قلبم برای خودم باز بشه
و دوباره فرصت کنم که بیشتر به خودم عشق بورزم
و بیشتر فکر کنم
سعی کنیم به ارزشهای وجودی خودمون پی ببریم