« عجب عشقی »

            من و درد هزاران غم                                    در این راهـم

        من و سرمایه ی ماتم                                   در این کــارم
    
        من و بغضی که نشکفته                               در این آهـــم

        من و آهنگ آشفته                                      در این سـازم

        من و شبهای بی تابی                       چه شبــهایی، چه رویـــایـی
 
        من و آوار تنهایی                               چه آواری، چه طــوفــــــانـی

        من و سوگ دل مرده                          چه دل هــایی، چه بلــوایـی
 
        من و تابوت عشق تو                          عجب عشقـی، عجب بــاری

        من و ساغر، من و پیمانه و مستی        چه حــالـی و چه احـــوالـی


                                                      عجب عشقی، چه رسوایی

« من و پاییز »

 من و پاییز با هم آشناییم

و هر دو زاده ی روز بلاییم

من و پاییز هر دو زرد زردیم

 و زیر پای هر شاه و گداییم

من و پاییز، آهم، رو به مرگیم

  برای زنده ماندن در دعاییم

  من و پاییز در فکر بهاریم

  ولیکن هر دو در فکری خطاییم

دل من دست بردار،دیگه بسه انتظار
 
دیگه هی اسمشو تو به یاد من نیار

اون دیگه نمی یاد،عمرتو هدر نکن

 دل من،دل من

  منو در به در نکن