عشق کدوم غریبه به جونت افتاد؟

درباره من

دقیقاْ به خاطر ندارم چند سالمه ولی خوب میدونم تازه یکی دو سال هست دارم مثل آدم زندگی میکنم کاری که خیلی ها هنوز نتونستن انجام ... روزگارم در حال حاضر بد نیست، یه دوست خوب با یه دنیا آرزو دارم که معلوم نیست کی بهشون میرسم، فعلاْ یه کار بخور و نمیر دارم و ... بیشتر از این ندونین بهتره!!!!! ادامه...

آمار : 46920 بازدید Powered by Blogsky

« به یه بار خوندنش می ارزه »

سرگذشت غم هجران تو گفتم با شمع

آن قدر سوخت که از کرده پشیمانم کرد

آخرین باری که شنیدمت گفتى که درگیرى , هم با خودت هم با دیگران... دلم راکه لرزاندى فهمیدم حق پرسیدنِ دلیل را هم ندارم... درست مثل همیشه... این بار حتى اجازه از دور تماشا کردنت را هم ندادى فرق نمى کند اول نامه سلام باشد یا خداحاظى... وقتى هیچ کدام برایت مهم نیست اما من مثل تو فکر نمیکنم... مهم این است که دلم برایت لک زده!!! تا هواى دوستت دارم در عاشقانه هایم مى وزد طعمِ چشمانِ تو همان عسلى است که خوش طعم ترین حادثه هاى دنیا حسرتِ یک ثانیه تجربه کردنش رامی کشند عزیز دارم ملودیت را با گیتار و چهره ات را با آب رنگ تمرین میکنم... می خواهم بنوازمت... نقاشى ات کنم ... شعر که به دلت ننشست عزیز!!! بى خبر نباشى بعضی ها عجیب سرزنشم مى کنند... فکر مى کنم کمی حسودیشان مى شود که تو هرچه سنگ مى زنى من عاشق تر مى شوم آنها هنوز نمى دانند که همه دیوانگان را نمى شود با سنگ راند... بعضى هایشان با سنگ دیوانگیشان چند برابر گل مى کند و مى شکفد و بزرگ مى شود... بزرگ عین تو..عین اسمت بعضی ها خیال مى کنند تو مثل همه اى... بگذار این گونه زندگى کنند من خیالم راحت تر است دخالت نیست...جسارت است...شاید هم تمام این بهانه ها محضِ خاطر این است که من لیاقتت را ندارم... دیر مى شد اگر حالا نمى نوشتم... مى دانم این روزها اصلاً روز تو نیست، یعنى چشمانت این رو فریاد مى زننداما روز تو هم مى شود عزیزم یقین کن من عادت ندارم وقتى قیمتِ دلخوشى نجومى است بى جهت دلِ کسى را آن هم عزیزترینم را خوش کنم ******************* پر حوصله ترین عاشقت...سوم فروردین 1384

یاس مهربون دوشنبه 8 فروردین‌ماه سال 1384 ساعت 05:01 ب.ظ

6 نظر

۸ روز از سال ۸۴ هم گذشت و گذشت زمان، اونم با این سرعت

منو به یاد یه چیز میندازه

اونم لحظه ی تلخ خداحافظی از عسل بانو

تا چند روز دیگه کلاس های دانشگاه هم شروع میشه

و من باید برم به غربت برای درس خوندن

۲سال قبل که دانشگاه قبول نشده بودم ناراحت بودم از اینکه دانشگاه قبول

نشدم و حالا که قبول شدم، پشیمون شدم

نمیدونم چه جوری باید با این یکی کنار بیام، چون توی این مدت سابقه نداشته

من توی هفته، کمتر از ۵ بار عسل بانو رو ببینم

ولی تا چند وقت دیگه من هستم، خدای من و یه سکوت تلخ و مرگبار

برای من بنویسید

برای من و لحظه های غریب و از دست رفته

برای من که در تنهایی خود شکوفه زده ام

من آماده زندگیم اما در حال پژمردن

«سکوت تلخ» مرا با زبان نگاه بخوانید

و مرا عاشقانه بپذیرید